Wyjątkowo nie będę rozpisywał się w szczegółach, zajrzyjcie w tagi, aby przekonać się, że macie przed sobą wyjątkowo suty odcinek.
W rozmowie udział wzięli Dr Judym, Cooldan i Dahman. Zapraszam do słuchania, komentowania i polecania znajomym!
Nabieramy tempa, niekoniecznie dlatego, że zaczęły wychodzić dobre gry, tylko po prostu uważamy, że najpodcastu nigdy za wiele.
W tym odcinku rozmawiamy o The Order 1886, długo oczekiwanej grze na wyłączność na PlayStation 4. Wiem, że pewnie już zdanie o niej macie wyrobione, bo z braku lacku pojawia się ona często w Internetowych dyskusjach, ale jak mało która fenomenalnie oddaje steampunkowy klimat wiktoriańskiego Londynu w mocnym sosie Świata Mroku. Po naszą pełną opinię o grze zapraszam do wysłuchania odcinka.
Będzie Kącik Retro, a w nim słówko o Mass Effect 3 i dwa o Kingdom of Amalur: Reckoning, całkiem przyjemnym fantasy RPG o oprawie niemal żywcem wyciągniętej z Fable.
W kąciku kulturalnym przede wszystkim rozmawiamy o “Mieście 44″, filmie niezwykłym, niedawno wydanym na Blu-rayu i DVD.
W kąciku gier planszowych gry karciane, Magia i Myszy oraz słówko o Legendary Encounters Alien Deck Building Game.
Między segmentami pozwolimy sobie na poruszenie tematów zasugerowanych przez słuchaczy i odpowiadamy na każde, nawet trudne pytanie!
W rozmowie udział wzięli Jules i Dahman. Zapraszam do słuchania, komentowania i polecania znajomym!
Ściągnij trzysta dziewiąty odcinek podcastu
Okres mamy generalnie martwy, oprócz Dying Light przez ostatnie tygodnie nie pojawiło się nic ciekawego, wartego uwagi. Jedni się cieszą, że nadrobią zaległości, drudzy pokontemplują nad stanem obecnej generacji, a jeszcze inni wyciągną z szafy Chińczyka i będą się świetnie bawić.
Przez ostatni tydzień trochę żyliśmy sprawą Godusa, o którym przypomniał Eurogamer, a właściwie o żywocie smutnego boga-zwycięzcy, o którym zapomniał sam Peter Molyneux, który będąc pod wpływem złego Milo, naobiecywał zwycięzcy Curiosity złote góry, a później schował się w lisiej norze z “workiem” złotych dukatów z Kickstartera. Złotoustego Piotra spotkała za to okropna kara, zmieszanie z błotem przez pseudodziennikarza, który o tworzeniu gier ma pojęcie małe, za to z lubością pofolgował sobie zadając “patologiczne” pytania. Fakt, że trochę się należało Molyneux, ale w taki sposób nie robimy nic innego, jak zamykamy usta ostatnim wizjonerom branży, którzy choć często przestrzeliwują swoimi wizjami swoje możliwości, to jednak bardzo często wytaczają nowe kierunki i sprawiają, że granie to nie tylko strzelaniny i wspinanie się po budynkach. Dorośli ludzie tym różnią się od dzieci, że nie biorą wszystko na wiarę i potrafią oceniać możliwości. W dobie memów i 140 znakowych wypowiedzi wyzbyto się zdrowego rozsądku?
Dlaczego wywiady z twórcami gier często są tylko papką piarową? Kiedy ostatni raz przeczytaliśmy ciekawy wywiad z Warrenem Sectorem, Willem Wrightem, Sidem Meierem, Davidem Cage’em, Kenem Levine’em, Johnem Romero, Richardem Garriottem, Chrisem Taylorem, Timem Cainem, itd.?
Żyjemy w czasach, których każdy może mówić co im się podoba, bez większych konsekwencji, co ma swoje jasne i ciemne strony. Nie uważałem Molynuex-gate za warte poruszania na podkaście, bo każdy w tej sprawie już się wypowiedział i powtarzanie tych samych banałów niczemu nie służy, niemniej pozwoliłem sobie swoje zdanie zabrać pisemnie, za co biję się w pierś i kończę temat.
Niestety znów musieliśmy nagrywać na raty i odcinek składa się z dwóch części (podzielonych na trzy rozdziały), co staramy się wynagrodzić długością i pasją dyskusji. Będzie o grach planszowych, grach konsolowych, relacji z najnowszej imprezy promocyjnej The Order 1886, najnowszym kosmicznym hicie Wachowskich, czy naszym czarno-białym koniu na gali Oskarowej, który wzbudza silne emocje.
W rozmowie udział wzięli Jules, Cooldan i Dahman. Zapraszam do słuchania, komentowania i polecania znajomym!
Po dłuższej przerwie, z nową energią, wracamy do nagrywania najpodcastu o grach i nie tylko. Niestety audycja trwa krócej niż zwykle, ale za to jest żywa rozmowa, o tym jak wizje z filmów fantastycznych mogą trafić do naszych salonów. Rozszerzona rzeczywistość to zdecydowanie kierunek, który ma największy potencjał w kategorii “innowacje” i praktycznie po raz pierwszy od 30 lat obserwujemy zmiany interfejsu użytkownika. Głęboko liczę, że HoloLensy nie okażą się kolejnym Projektem Milo.
Poza tym kilka słów o grze planszowej Legion of Honor, przeglądarkowej wersji karcianki Android: Netrunner, czy xboksowym hicie Ryse: Syn Rzymu.
W rozmowie udział wzięli Jules i Dahman. Zapraszam do słuchania, komentowania i polecania znajomym!
Jak zdradza misternie zawoalowany podtytuł, tematem odcinka jest “Mars” i jego rola w fantastyce naukowej. Fascynacja czerwoną planetą w literaturze SF trwa nieprzerwanie odkąd obiektywy teleskopów w drugiej połowie XIX wieku pozwoliły na bardziej szczegółową obserwację jej powierzchni i doszukanie się “kanałów”, a tym samym “dowodów” na działanie inteligentnych istnień. Pisarze prześcigają się w tworzeniu fantastycznych wizji tego co znajduje się na Marsie, a także egzystujących tam cywilizacji, jak również sposobów podboju Marsa przez Ziemian, aby uczynić go swoją kolejną kolonią.
Choć to zastrzeżenie pojawia się już na początku odcinka, przypominam, że omawiane przez nas tytuły głównie składają się na subiektywną listę tego co widzieliśmy lub czytaliśmy. Literatura poświęcona Marsowi, szczególnie klasyka SF, jest przebogata i nie wszystko co warte uwagi udało nam się przeczytać, więc wybaczcie naszą wybiórczość.
Dlatego mam nadzieję, że uzupełnicie naszą listę o własne propozycje wartych poznania książek, komiksów, filmów, seriali, czy gier w komentarzach. Naszym celem było nie tylko zainteresowanie was tematem, ale stymulowanie dyskusji na temat tego co lubimy w fantastyce naukowej, gdyż Fantastyczny podcast nie jest jednorazowym podrygiem, ale mamy plany na regularne nadawanie (jest już pomysł na kolejny odcinek).
Książki:
Wojna światów (1898) - H. G. Wells
Księżniczka Marsa (1917) - Edgar Rice Burroughs
Red Planet (1949) - Robert A. Heinlein
Kroniki marsjańskie (1950) - Ray Bradbury
Piaski Marsa (1951) - Arthur C. Clarke
Dubler (1956) - Robert A. Heinlein
Obcy w obcym kraju (1961) - Robert A. Heinlein
Podkayne of Mars (1963) - Robert A. Heinlein
Marsjański poślizg w czasie (1964) - Philip K. Dick
Czerwony Mars (1993) - Kim Stanley Robinson
Zielony Mars (1994) - Kim Stanley Robinson
Niebieski Mars (1996) - Kim Stanley Robinson
Mars (2006) - Rafał Kosik
Marsjanin (2014) - Andy Weir
Filmy:
Wojna światów (ang. The War of The Worlds) (1953) - reż. Byron Haskin
Robinson Crusoe na Marsie (1964) - reż. Byron Haskin
Kroniki marsjańskie (ang. The Martian Chronicles) (TV 1980) - reż. Michael Anderson
Pamięć absolutna (ang. Total Recall) (1990) - reż. Paul Verhoeven
Gatunek 2 (ang. Species II) (1998) - reż. Peter Medak
Czerwona Planeta (ang. Red Planet) (2000) - reż. Antony Hoffman
Duchy Marsa (ang. Ghosts of Mars) (2001) - reż. John Carpenter
Misja na Marsa (ang. Mission to Mars) (2002) - reż. Brian De Palma
Doom (2005) - reż. Andrzej Bartkowiak
Race to Mars (TV 2007) - reż. George Mihalka
John Carter (2012) - reż. Andrew Stanton
The Last Days on Mars (2013) - reż. Ruairí Robinson
Gry:
Seria Doom
Seria Red Faction
UFO: Enemy Unknown
Race to Mars
Pomysł reaktywacji Fantastycznej Fantasmagierii przewijał się kilkakrotnie od emisji ostatniego odcinka w kwietniu 2009 roku i mimo, że jej rolę przejął kącik kulturalny w Najpodkaście, zawsze chcieliśmy, aby pewne tematy nie były traktowane na doczepkę i po macoszemu. Po tak długiej przerwie pewne rzeczy wymagają jeszcze dopracowania, ale mam nadzieję, że wybaczycie niedociągnięcia, małe problemy techniczne i podzielicie się konstruktywnymi uwagami, co poprawić, zmienić i o czym warto pamiętać przy nagrywaniu kolejnego odcinka z serii.
W rozmowie udział wzięli Tzymische i Dahman. Zapraszam do słuchania, komentowania i polecania znajomym!
Ściągnij siódmy odcinek fantastycznego podcastu
Ściągnij / subskrybuj podcast na iTunes
Fantasmagieria na Facebooku / na Twitterze
Pod długich przygotowaniach mam zaszczyt przedstawić wyniki naszego plebiscytu na grę roku 2014 wg słuchaczy Fantasmagierii!
Nie zdradzę jednak we wpisie co wygrało, choć przyznam, że wiele miejsc niskich, a także wysokich było dla nas zaskoczeniem, ale jak to mówią vox populi, vox dei. Przy każdej pozycji zatrzymamy się choć na chwilkę, aby ją skomentować, a do tego dochodzą jeszcze dodatkowe kategorie i dygresje, więc bądźcie przygotowani na 3 godzinną audycję! Oprócz przygotowania długiej listy najlepszych gier, będzie też cierpki cukierek w postaci rozczarowań, przygotowaliśmy listę tytułów, smierdziuszków roku, które choć grami złymi nie są, roczarowały z różnych względów naszych słuchaczy.
W rozmowie udział wzięli Jules, Cooldan i Dahman. Zapraszam do słuchania, komentowania i polecania znajomym!
Wybaczcie zakatarzony głos. Niestety choróbsko mnie wzięło i mając do wyboru nagrywanie z zatkanym nosem lub nienagrywanie w ogóle, wybrałem to pierwsze i liczę na waszą wyrozumiałość.
Czasu mieliśmy niewiele, ale udało nam się m.in. przedstawić kolejny epizod cyklu Raport ze zbiórki, porozmawiać o grach wyścigowych na nową i starą generację, skomentować sytuację geopolityczną Steama, opisać konstrukcję popularnych dołów kloacznych, czy podzielić się wrażeniami z symulatora bezwzględnego myśliwego i więcej!
Na koniec poradnik zakupowy na święta:
Książki: “Upadek gigantów“ - Kena Folletta
Czasopisma: Coś na progu #10, Secret Service 98, Gamer
Filmy: Atari: Game Over, Strefa zrzutu, Pasażer 57.
Gry planszowe: Wojna narodów, Mage Knight, Ora et Labora, Agricola
W rozmowie udział wzięli Cooldan, Jules i Dahman. Zapraszam do słuchania, komentowania i polecania znajomym! Nie zapomnijcie też o wypełnieniu ankiety!
W momencie kiedy czytacie te słowa niemal gotowy jest kolejny odcinek najpodcastu, zanim jednak wrzucę go w Internetowy eter, muszę oficjalnie ogłosić naszą coroczną ankietę, w której wybieracie najlepszą grę roku, oraz jego największego śmierdziuszka. Przez następne kilka tygodni czekam na 10 waszym zdaniem najlepszych gier 2014. Zwróćcie uwagę na tytuły, o których się już nie pamięta, albo zostały przeoczone (zapominalskich co nie sięgają pamięcią poza sierpień odsyłam do wikipedii). Pamiętajcie, że liczą się tylko gry, które właściwą premierę miały w 2014 roku, czyli odpadają wszelkie remake’i, remastery, wersje HD, itd.
Wymienienie tej najbardziej rozczarowującej produkcji, tej jedynej, może stanowić problem, bo jest z czego wybierać, ale w tym roku dołożyłem dodatkowy punkt ankiety, w którym możesz napisać o tym co uważasz za warte podkreślenia, wspomnienia, pochwalania lub skrytykowania. Może to być wydarzenie, inicjatywa, skandal, postawa wydawcy, twórców gier, itp. Może to być też osoba, której zasługi warto podkreślić, lub którą należy za coś zganić. Odpowiedź nie jest obowiązkowa, ale najciekawsze komentarze zacytujemy w podcaście (na końcu odpowiedzi możecie się podpisać).
Jako, że nie chcę absolutnie w żaden sposób wpływać i ograniczać wyboru, w ankiecie trzeba wklepać samodzielnie tytuły gier. Ankietę znajdziecie tutaj. Zapraszam do głosowania i komentowania (specjalna rubryka w ankiecie). Najlepsze komentarze przytoczę w podkaście!