Fantasmagieria - podcast o grach wideo.

Rozgadaliśmy się w tym tygodniu, ale trzeba przyznać, że było o czym. Przede wszystkim, tydzień temu, zakończył się Europejski Festiwal Gier Digital Dragons 2013. Nie robimy relacji, raczej omawiamy dwa główne panele: ten większy, poświęcony polskiej branży gier, na którym pojawili się przedstawiciele niemal wszystkich największych polskich studiów, oraz ten mniejszy, o fabule i jej przedstawieniu w grach. Do tego staramy się dorzucić kilka słów od siebie.

Gdzieś w tym wszystkim znajdziemy chwilkę na dygresję w stronę EVE Online, Traviana, czy OGame, których gros zabawy polega na kontaktach poza samą grą.

Drugą część, wyjątkowo sporą, zajmie nam rozmowa o grach, w które ostatnio graliśmy. Na zliczenie tych wszystkich tytułów, nie starczy palców jednej ręki, stąd przygotowałem mały spis treści. Sytuacja wyjątkowa, a nie stały dodatek, ale rozumiem, że czasami ktoś woli posłuchać o Guacamelee, czy Warframe, bardziej niż o Star Treku, Dark Souls, itd. Coś co jednak może stać się tradycją to wersja odcinka w wyższej jakości, w stereo i trzy-D. Dajcie znać co o tym sądzicie.

03:14 - Komentarz po Digital Dragon 2013
46:57 - W co ostatnio grałeś?
48:16 - Warframe
62:35 - Don’t Starve
66:34 - Guacamelee
79:19 - Flashback
84:04 - Sacred Citadel
88:45 - Star Trek
122:59 - Dark Souls

Zapraszam do słuchania i komentowania!

– Organizacyjnie: W następnym tygodniu przekroczymy magiczną barierę 250 odcinka. Myślę, że warto, aby był on wyjątkowy. Może macie pomysł na to co chcielibyście usłyszeć. Albo macie jakieś pytania, chcielibyście dowiedzieć się czegoś na temat F. od kuchni, a może chcecie z nami się czymś podzielić, opowiedzieć, itd. Drzwi wirtualnego studia stoją otworem. Chętnie posłucham historii o tym jak wasze życie zmieniło się odkąd odkryliście naj-podcast. A może sami coś nagrywacie i słuchacie Fantasmagierii? Można się ze mną skontaktować przez dahman (<mlpa>) fanasmagieria.net. Będzie mi bardzo miło.
–

Ściągnij dwieście czterdziesty dziewiąty odcinek podcastu
Wersja 128 kpbs stereo

Majowa ofensywa Playstation Plus nie umknęła naszej uwadze i nie omieszkaliśmy skomentować zapowiedzi wrzucenia do ramówki, za darmo w ramach usługi, gier Hitmana: Absolution i Catherine. Podobnymi akacjami Sony sprawia, że puszczamy w niepamięć “awarię” PSN z 2011, jednocześnie wysoko podnosząc poprzeczkę Microsoftowi, który choć na razie nie musi, może z czasem zrewidować Xbox Live i z nową generacją dorzucić coś więcej niż wbudowanego skype’a.

W odcinku dużo rozmawiamy o tym w co ostatnio graliśmy. Kilka z tych tytułów ma już swoje lata, np. Heavenly Sword, Singularity, czy Dead Island, ale nadal dostarczają dużo świetnej zabawy. Ciekawa sprawa (choć nie nowa) wiąże się z cyfrową edycją Motorstorm Apocalypse, gdzie ze względu na polityczną poprawność z trybu fabularnego wycięto wszystkie filmy przerywnikowe. Mimo, że granie bez kontekstu jest możliwe, jest to swego rodzaju ewenement.

Prawie połowę odcinka zajmie jednak rozmowa o krytyce Bioshocka Infinite w mediach i kilka naszych dodatkowych spostrzeżeń dotyczących jej niefabularnych elementów. W rozmowie nie poruszamy nic co można uznać za zdradzanie zwrotów akcji, więc osoby, które jeszcze gry nie przeszły nie mają się czego obawiać.

Zapraszamy do słuchania i komentowania!

Ściągnij dwieście czterdziesty ósmy odcinek podcastu

Zanim przejdziemy do dania dnia czyli dyskusji na temat Bioshock Infinite, pozwolimy sobie skomentować smutną informację dotyczącą zamknięcia studia LucasArts, które po 30 latach i wydaniu całej masy kultowych tytułów padło ofiarą własnej stagnacji i miecza Damoklesa dzierżonego przez Disneya.

Kilka chwil poświęcimy nowemu Thiefowi, którego kolejny zwiastun ujrzał światło dzienne. Zastanowimy się dla kogo przygotowywany jest ten restart serii.

W części “W co ostatnio grałeś?” o smutnej przygodzie z Resident Evil 6. Capcom zrobiło takie coś co stanęło rozkrokiem na płocie i ciężko powiedzieć czy to jeszcze survival horror, czy może gra akcji na modłę Call of Duty. Trudno ten tytuł polecić nawet weteranom serii.

Takich dylematów nie nastręcza Bioshock Infinite. Przyznaję, powoli traciłem wiarę w Kena Levine’a i byłem przekonany, że po tym jak zobaczyłem Dishonored studia Arcane,  twórca oryginalnego Bioshocka nie może stworzyć czegoś lepszego i zaskakującego. Cieszę się, że bardzo się myliłem. Podniebne miasto Columbia i jej mieszkańcy to niesamowita pocztówka - skansen przełomu XIX i XX wieku, a do tego idealne, bezkompromisowe, nieprzesłodzone przez poprawność polityczną tło do fantastycznej historii, której finał zapada w pamięć na długo po napisach końcowych. Rozmawiając o przygodach Bookera DeWitta i Elizabeth skoncentrujmy się na wszystkich tych intrygujących elementach, ale bez zdradzania finału opowieści, który trzeba samemu przeżyć.

Zapraszamy do słuchania i komentowania!

Ściągnij dwieście czterdziesty siódmy odcinek podcastu