Fantasmagieria - podcast o grach wideo.

Jak zwykle długo myślałem nad wpisem do nowego odcinka i doszedłem do wniosku, że nic nie zastąpi swojskiego wyłożenia kawy na ławę. Tak więc w najnowszym:

Po pierwsze. Nadrabiamy zaległości, czyli pogadamy o Duke Nukem Forever. Banały w stylu jak to czekaliśmy na tę grę 14 lat postaramy ograniczyć do minimum i bez ogródek powiemy co myślimy o najnowszej produkcji sygnowanej logiem Gearbox Software.

Po drugie. Nie omieszkamy wspomnieć o przekształceniu Team Fortress 2 w grę darmową oraz podzielimy się wrażeniami z zabawy w Alliance of Valiant Arms, koreańską strzelankę, również gratis do ściągnięcia np. na Steamie.

Po trzecie.  Zarekomendujemy grę wyznaczającą najlepsze standardy w kwestii oprawy graficznej - The Nightjar na iOS oraz  pogawędzimy jeszcze o Mortal Kombat.

Po czwarte. Reaktywowaliśmy kącik kulturalny. Na początek dwie książki: “Udław się” Chucka Palahniuka, autora między innymi “Podziemnego kręgu” [ang. Fight Club], oraz “Uwikłanie” Zygmunta Miłoszewskiego, której autor znany jest z felietonów poświęconych elektronicznej rozrywce.

Na koniec dyskusja o tym co komu wypada i dlaczego skromność jest cnotą.

Zapraszamy do słuchania i komentowania!

Ściągnij sto siedemdziesiąty trzeci odcinek podcastu

Wbrew oczekiwaniom i sezonowym trendom, nie zajmujemy się edukacją, bo skoro zaczęło się kalendarzowe lato i wakacje ruszają pełną parą, to komu w głowie takie rzeczy.

W odcinku przede wszystkim jeden długi segment “W co ostanio grałeś?“. Zaczniemy od DIRT 3 i zastanowimy się ile w tej grze zostało jeszcze z WRC. A skoro o grach wyścigowych mowa, to nie możemy nie wspomnieć o Forza Motorsport 4, której zakulisowa prezentacja zrobiła na nas kolosalne wrażenie.

W dalszej części wrócimy do Wiedźmin 2 i LA Noire, gier, które parę tygodni temu zbierały najwyższe noty. My pozwoliliśmy sobie ukończyć te tytuły, a także kurzowi opaść, aby na chłodno wyrazić ostateczną opinię.

Na koniec pierwsze wrażenia z zabawy z grą Infamous 2, a raczej z NieSławny: inFAMOUS 2 [IPA: ɲɛˈswavnɨ ˈɪnfəməs tuː], solidna kontynuacja przygód superbohatera z rozterkami.

Zapraszamy do słuchania i komentowania!

Ściągnij sto siedemdziesiąty drugi odcinek podcastu

Mały homage osobom, które starają się edukować polskich graczy. Materiał zainspirowany ostatnimi wydarzeniami sezonu ogórkowego w polskiej branży.

Życzymy poczucia humoru!

Po, z grubsza, trzy tygodniowej przerwie wracamy do nagrywania i od razu dajemy z grubej rury. Ponad dwugodzina extravaganza. Na tapetę wzięliśmy zakończone kilka dni temu, odbywające się w Mieście Aniołów,  targi E3 (Electronic Entertainment Expo) - święto graczy. Tam się bąków nie zbija, tam się haruje stojąc w kolejkach, które zawstydziłyby te peerelowskie. To wszystko po to, aby zobaczyć, zagrać w najnowsze, czasami dopiero co zapowiedziane gry, a jak i szczęście dopisze, uścisnąć dłoń legendą branży.

Mimo, że nie sposób omówić wszystkiego co się wydarzyło przez te 3 dni w Los Angeles, staramy się wypunktować najważniejsze wydarzenia, skomentować konferencje i porozmawiać o najciekawszych tytułach. Jeśli o jakiejś grze nie wspomnieliśmy, to nie ze złej woli, ale z natłoku i zmęczenia. W tym roku królują kontynuacje i restarty znanych serii.

Oczywiście na targach nie brakowało pięknych hostess, wisienek na torcie promowanych gier. Poniżej drobna galeria, która umili na pewno słuchanie Fantasmagierii.

Zapraszamy do słuchania i komentowania!

Ściągnij sto siedemdziesiąty pierwszy odcinek podcastu

No to mamy kolejne targi elektronicznej rozrywki za sobą. Electronic Entertainment Expo 2011 nie zaskoczyły jak poprzednimi latami. Skoro mówi się o zmierzchu obecnej generacji konsol, to włodarze naszego wolnego czasu powinni się bardziej postarać. Zaskoczeń nie było wiele, bo teraz już nic się nie uchowa i kolejne firmy gubią dane jakby ich serwery przypominały durszlaki do odcedzania makaronu, a nie kasy pancerne, gdzie przechowuje się ważne dane.

To, że rok 2011 jest/będzie mocny, jeśli chodzi o gry, nie ulega wątpliwości. Skończyły się sezony ogórkowe, okresy zastoju, gdzie można w spokoju nadrabiać zaległości, zmniejszać tzw. kupki wstydu lub zająć się czymś pożytecznym, wyjść na świeże powietrze, odwiedzić rodzinę, czy oblać sesję.

Pozostaje pytanie, czy tegoroczne E3 utwierdziły graczy w przekonaniu, iż teraz liczy się tylko walka o niedzielnego klienta, a może pokazały, że rasowy wyjadacz nadal znajdzie coś dla siebie? Powstała też nie lada zagadka, dla kogo jest nowa konsola Nintendo, o bardzo oryginalnej nazwie WiiU. Ani Sony, ani Microsoft się nie spieszą ze swoimi maszynkami, znając życie, będą się przynajmniej rok przyglądać jak to nowe japońskie cudo zostanie przyjęte przez graczy.

W następnym odcinku postaramy się omówić najciekawsze naszym zdaniem zaprezentowane gry, technologie, informacje, itd. Chciałbym jednak, abyście w komentarzach zwrócili naszą uwagę na te tematy, które uważacie za najistotniejsze. Zwiastuny, zapowiedzi nowości, gry indie (choć nie tylko - przede wszystkim perełki, które przeszły bez echa), potencjalne blockbustery, zabawki dla graczy, ploteczki, konferencje, najładniejsze hostessy (wymagany link ze zdjęciem!).

Zatem komentujmy Electronic Entertainment Expo 2011!

Nie idziemy z duchem czasu, to raczej czas zatacza koło i wraca do korzeni.

Były lata kiedy strony o grach, tzw. serwisy, musiały mieć wszystko. Od wiadomości, przez zapowiedzi, recenzje, wywiady, encyklopedie, fora, serwery plików z demami i patchami, galerie zdjęć, aż na wideo materiałach kończąc. Dobrze pamiętam czasy, jak jeden próbował gonić drugi i nieźle się na tym wykładał.

Co się dzieje, kiedy następuje przesyt a gracze nie szukają informacji tylko w jednym miejscu? Uproszczenie formy. Następuje powrót do szybko przyswajalnych treści. Internet w przeciwieństwie do „starych” mediów pozwala na bezproblemową i dokładną weryfikację trendów. Wiadomo dokładnie, kto i na co klika, ile czasu spędza czytając, skąd przychodzi i gdzie idzie dalej, itd.

Mógłbym tu z nazwy wymienić kilka(naście?) serwisów o grach, które z kombajnów przerodziły się w przepakowane blogi. Ba, już niedługo podobnej zmiany doczeka się nasz polski moloch GryOnline.pl. Tylko my jesteśmy jak te mamuty, ten sam układ, ta sama grafika, ta sama prostota w obsłudze i prezentacji treści. I co? Okazuje się, że tak teraz modnie.

Niemniej w końcu przyszedł czas, aby uporządkować te prawie trzy i pół lata nagrywania. Na górze możecie dostrzec trzy nowe podstrony. Nie udało mi się znaleźć lepszej nazwy jak po prostu „Spis treści”. Dodatkowe strony segregują tematycznie wszystko co zostało oznaczone tzw. tagami.

Trochę statystyk, w 170 odcinkach omówiliśmy około 470 gier, dodatkowo poruszyliśmy ponad 220 tematów mniej lub bardziej, a czasami wcale, związanych z grami, w tym nie licząc z grubsza o 80 filmach i serialach, a także 40 książkach i autorach.

Zapraszam do zapoznania się ze spisem:
GRY A – N, GRY O – Z, INNE

Za pomoc w przygotowaniu spisu dziękuję Krzysztofowi (Lehlerexowi), który odbębnił całą krecią robotę związaną z zebraniem i po segregowaniem wszystkich tagów. Jego wkład jest nie do przecenienia. Jeszcze raz dzięki!

Długo czekaliśmy na kontynuację przygód Geralta.  Ani afera francuska, ani afera fochów, czy inne komedie włodarzy CD Projektu nie spowodowały, na szczęście, przerwania prac nad flagowym tytułem CDP RED. Choć pogrzebano nie jeden projekt i studio, a szeregi osób pracujący nad grą mocno się przerzedziły, 17 maja oficjalną premierę miała Wiedźmin 2: Zabójcy Królów.

Od premiery minął już tydzień, mieliśmy okazję pograć i wyrobić własną opinie. Wiedźmin 2 nie jest grą bez wad i rozbierając ją na części można doszukać się ich wielu. Najlepsze wrażenie robi na początku, widać rozmach, dbałość o szczegóły, o coraz mniej im bliżej ku końcowi. Potrafi irytować, męczyć, ale też daje satysfakcję, bo jest zupełni inna niż to do czego przyzwyczają nas sztandarowe RPG tuzów branży. Po części wraca do korzeni, drażni sztaroszkolnym podejściem, rozpieszcza oprawą audiowizualną, ale jednocześnie potrafi przypomnieć czym dzisiejsze RPG różnią się od gier akcji “z elementami”. Czy Wiedźmin 2 podnosi porzeczkę, wyznacza standard? Na to pytanie trzeba sobie samemu odpowiedzieć, ale nie ulega wątpliwości, że trzeba zagrać.

W dalszej części odcinka będzie o L.A. Noire, produkcji wyjątkowej, która bardziej przypomina oglądanie intrygującego kryminału, niż grę wideo. Fantastyczne dialogi, niespotykane dotychczas animacje twarzy, epizodyczny podział i wielowątkowa historia, to wszytko kojarzy się bardziej z serialem niż grą, a jednak.

Zapraszamy do słuchania, komentowania i polemizowania!

Ściągnij sto siedemdziesiąty odcinek podcastu

PlayStation Network zreanimowane. Kolejni gracze z ulgą odpalają swoje konsole, aby na swój sposób przeżyć powrót syna marnotrawnego. Trudno wykrzesać z siebie choć trochę entuzjazmu. No nic, kolejna afera powinna słynąć po nas jak po kaczce.

Specjalnie dla naszych słuchaczy, w myśl najlepszych tradycji, rozpakujemy na antenie edycję kolekcjonerską Wiedźmina 2. Tylko u nas usłyszycie szlachetny szelest folii i kredowego papieru, oczami wyobraźni zobaczycie gorące akty z wybrankami Geralta, a także dowiecie się jak z gipsu i tektury stworzyć głowę białego wilka.

W momencie kiedy będziecie słuchać tego odcinka niektórzy już grają, niektórzy zmagają się jeszcze z zabezpieczeniami, a niektórzy gwiżdżą na cały ten zgiełk. Spokojna głowa, o przygodach bożyszcza, króla okładek polskiej prasy, posłuchacie już za tydzień!

W dalszej części wrócimy do Portal 2 i będziemy obalać mity. Okaże się też, że wychwalany humor w grze trafił na ścianę. Szczegóły w odcinku.

W kąciku kulturalnym o serialu Sanctuary, który łączy w sobie elementy fantastyki naukowej, steampunku i okrasza to zjawiskami paranormalnymi, a także o książkach “Mao II” Dona DeLillo, czy “1Q84″ Harukiego Marukamiego.

Zapraszamy do słuchania i komentowania!

Ściągnij sto sześćdziesiąty dziewiąty odcinek podcastu