Fantasmagieria - podcast o grach wideo.

Nabieramy tempa, niekoniecznie dlatego, że zaczęły wychodzić dobre gry, tylko po prostu uważamy, że najpodcastu nigdy za wiele.

W tym odcinku rozmawiamy o The Order 1886, długo oczekiwanej grze na wyłączność na PlayStation 4. Wiem, że pewnie już zdanie o niej macie wyrobione, bo z braku lacku pojawia się ona często w Internetowych dyskusjach, ale jak mało która fenomenalnie oddaje steampunkowy klimat wiktoriańskiego Londynu w mocnym sosie Świata Mroku. Po naszą pełną opinię o grze zapraszam do wysłuchania odcinka.

Będzie Kącik Retro, a w nim słówko o Mass Effect 3 i dwa o Kingdom of Amalur: Reckoning, całkiem przyjemnym fantasy RPG o oprawie niemal żywcem wyciągniętej z Fable.

W kąciku kulturalnym przede wszystkim rozmawiamy o “Mieście 44″, filmie niezwykłym, niedawno wydanym na Blu-rayu i DVD.

W kąciku gier planszowych gry karciane, Magia i Myszy oraz słówko o Legendary Encounters Alien Deck Building Game.

Między segmentami pozwolimy sobie na poruszenie tematów zasugerowanych przez słuchaczy i odpowiadamy na każde, nawet trudne pytanie!

W rozmowie udział wzięli Jules i Dahman. Zapraszam do słuchania, komentowania i polecania znajomym!

Ściągnij trzysta dziewiąty odcinek podcastu

Majowa ofensywa Playstation Plus nie umknęła naszej uwadze i nie omieszkaliśmy skomentować zapowiedzi wrzucenia do ramówki, za darmo w ramach usługi, gier Hitmana: Absolution i Catherine. Podobnymi akacjami Sony sprawia, że puszczamy w niepamięć “awarię” PSN z 2011, jednocześnie wysoko podnosząc poprzeczkę Microsoftowi, który choć na razie nie musi, może z czasem zrewidować Xbox Live i z nową generacją dorzucić coś więcej niż wbudowanego skype’a.

W odcinku dużo rozmawiamy o tym w co ostatnio graliśmy. Kilka z tych tytułów ma już swoje lata, np. Heavenly Sword, Singularity, czy Dead Island, ale nadal dostarczają dużo świetnej zabawy. Ciekawa sprawa (choć nie nowa) wiąże się z cyfrową edycją Motorstorm Apocalypse, gdzie ze względu na polityczną poprawność z trybu fabularnego wycięto wszystkie filmy przerywnikowe. Mimo, że granie bez kontekstu jest możliwe, jest to swego rodzaju ewenement.

Prawie połowę odcinka zajmie jednak rozmowa o krytyce Bioshocka Infinite w mediach i kilka naszych dodatkowych spostrzeżeń dotyczących jej niefabularnych elementów. W rozmowie nie poruszamy nic co można uznać za zdradzanie zwrotów akcji, więc osoby, które jeszcze gry nie przeszły nie mają się czego obawiać.

Zapraszamy do słuchania i komentowania!

Ściągnij dwieście czterdziesty ósmy odcinek podcastu

Zapraszam do słuchania, komentowania i polecania znajomym!

Ściągnij dwieście trzydziesty ósmy odcinek podcastu

Pierwszy odcinek w tym roku praktycznie w całości poświęcony poprzedniemu. Staramy się z różnym skutkiem koncentrować na wydarzeniach minionych dwunastu miesięcy, które uznaliśmy za najistotniejsze, najbardziej wyraziste lub wzbudzające najwięcej emocji. Po części jest to rozwinięcie mojego poprzedniego wpisu, z bardziej szczegółowym komentarzem. Wybór tematów jest oczywiście subiektywny, ale staraliśmy się też poruszać te, które wzbudziły także wśród was szczególne zainteresowanie. Na pewno o czymś zapomnieliśmy, coś pominęliśmy umyślnie, ale mam nadzieję, że w komentarzach uzupełnicie podsumowanie roku o wasze spostrzeżenia.

Wyniki plebiscytu na grę roku wg Fantasmagierii dopiero w kolejnym odcinku (wtedy poznacie też nasze typy naj-gier 2012). Przypominam, że nadal możecie oddać głosy w naszej ankiecie. Muszę przyznać, że walka o podium jest zażarta i intrygująca. Oby tak do samego końca!

Zapraszam do słuchania, komentowania i polecania znajomym!

Ściągnij dwieście trzydziesty siódmy odcinek podcastu

Akcja “Dołącz do nas!” spotkała się z odzewem, którym mnie bardzo pozytywnie zaskoczył. Nie spodziewałem się, że dostanę więcej niż parę zgłoszeń, a tu proszę tylu kandydatów! Wynikła więc potrzeba weryfikacji przez skok do gorącej wody, czyli udział w nagraniu. Nie jest ono kanoniczne, niemniej zostało włączone do numeracji głównej. Zostaliście ostrzeżeni.

Odcinek składa się z trzech części. Dwie pierwsze mają tradycyjną formułę “W co ostatnio grałeś?” i najpierw z Robertem i Grzegorzem, a później Konradem i Michałem rozmawiamy o tych paru tytułach, które przyciągnęły ich uwagę ostatnimi czasy. Przestrzegam, że różnie było z jakością techniczną, całość mogła być też lepiej zmontowana (np. przez wycięcie moich lapsusów językowych), ale mam nadzieję, że wybaczycie te drobne niedoróbki.

W trzeciej części razem z Piotrem i Jackiem komentujemy 10. edycję gali Video Game Awards, czyli corocznej imprezy rozdania nagród branży gier wideo. Oglądaliśmy ją na żywo i nie omieszkamy podzielić się wrażeniami. Skonfrontujemy wyniki VGA 10 z naszymi typami, a także omówimy wszystkie te premierowe zwiastuny, które miały wstrząsnąć przysypiającą gawiedzią. Chciałbym jednak uprzedzić, że choć padają pewne deklaracje, gala rozdania statuetek Fantasmagierii dla gier roku dopiero za miesiąc.

Dla wygody podaję króciutki spis treści: część pierwsza [01:26], część druga [38:03] i część trzecia [79:24].

Drogie słuchaczki, drodzy słuchacze, wyraźcie swoją opinię w komentarzach. Napiszcie kto przypadł wam do gustu i dlaczego. Jednocześnie chcę podkreślić, że to nie koniec i jeśli płeć piękna chciałaby wziąć udział w nagraniu, to nic nie sprawi mi większej przyjemności niż zaproszenie pań do wirtualnego studia.

Ostrzegam, odcinek bardzo długi, najlepiej słuchać na raty. Zapraszam do słuchania i komentowania!

Ściągnij dwieście trzydziesty czwarty odcinek podcastu

W tym odcinku nie będzie o nowym zwiastunie Kojimy, który po raz kolejny przypomina, że cokolwiek robi, czy mówi nie musi mieć sensu, bo i tak mimo swoich 49 lat, wygląda na 18 i każdy paradoks czasoprzestrzenny, czy rychłe zapowiedzi stworzenia definitywnej części Metal Gear Solid nie zdezawuują teorii względności Einsteina. Zawsze będzie można tłumaczyć, że to nie o Snake’u tylko kolejnym klonie baronie. Poza jak zwykle zjawiskowym doborem podtytułu (Ground Zeroes świetne, ale czy przebije Transfarring czy Revengeance?) podziwiam słuchawkowego jacka na środku klatki piersiowej i oldskulowego walkmana circa 1980.

Nie będzie też o prawdopodobnym (my lawers told me to write it that way) paserstwie egzemplarza gry Resident Evil 6 i całej tej dramy, która wypisz wymaluj wygląda jak historia z Devil May Cry 4 ze stycznia 2008, kiedy to w Poznaniu redaktor Polygamii kupił normalnie w sklepie kopię, która “wypadła z transportu do Australii” (to nie cytat, ale parafraza faktów).

Nie będzie też o feniksowym odrodzeniu się Neo Plus, z czego bardzo się cieszymy i dołączamy do polskiego Internetu robiącego darmową reklamę czasopismu. Życzę rekordowej sprzedaży (tak przynajmniej 2x Przekrój).

A teraz o tym co będzie w odcinku. No i tu mam kłopot. Dając się ponieść jak zwykle macguyverowskiej teorii, że najlepszy plan to brak planu, zaczynamy od popkulturowej papki. Ktoś postanowił ustawić nowy standard dna i ekranizuje przygody Jasia i Małgosi, co naśmiewamy i piętnujemy. Dalej jest już trochę lepiej i pogadamy o tym dlaczego gramy i czy granie może bez stereotypów pojawić się na salonach telewizji śniadaniowej obok recenzji książek czy filmów. Nie minie 20 minut, kiedy rozmowa się rozkręci i dojdą tematy związane z wydawaniem gier, dzieleniem ich na epizody, złymi korporacjami, ekscytowaniu się zdjęciami poręczy, itd.

“W co ostatnio grałeś?” [68:00] - wracamy do Dark Souls, Sleeping Dogs, Darksiders 2, a także parę słów na zakończenie o przygodach pewnego kosmonauty i perypetiach jego przyjaźni z Lewiatanem.

Odcinek jest wyjątkowo długi, nagranie zajęło dobre dwie i pół godziny, ale udało się je przyciąć (wycinając nasze rozmowy o niesamowitych wyczynach paraolimpijczyków, czy mentalności niektórych osób) i tak wyszły dwie godzinki. Musicie nam wybaczyć, że się tak rozgadaliśmy, ale czasami tak po prostu bywa.

Zapraszamy do słuchania i komentowania!

Ściągnij dwieście dwudziesty trzeci odcinek podcastu

Pustka w głowie, a wypadałoby coś mądrego napisać. Widać sezon ogórkowy można mieć też pod płatem czołowym. Na razie przeżywam porażkę Isiasisiasi Radwańskiej w pierwszej rundzie finału Tenisa niewiast. Niby nic nowego, faworyci z białym orzełkiem na piersi zwykle nie zdobywali medali na igrzyskach i naszą dumę budowały czarne konie. Na razie czarna jest rozpacz co się rozlewa jak delta Nilu. Żyję także wrażeniem jaki pozostawił na mnie The Dark Knight (po raz kolejny zresztą). Naszła mnie ochota na odświeżenie sobie pamięci i przyznam, że Nolan po zrobieniu swojego Opus magnum powinien odwiesić cokolwiek tam reżyserzy odwieszają na kołek i przejść na wcześniejszą emeryturę (i do historii) jako geniusz kinematografii. “Mroczny rycerz powstaje” nie jest zły, ale to właściwie inna liga, trochę już o tym było w 217, więc nie będę przynudzał.

Od jakiś dwudziestu minut w kółko słucham Justice - Genesis i tylko czekam, aż dostanę rozdwojenia jaźni, co pozwoli mi wczuć się w klimaty mesmerycznego Dubaju, widzianego oczami kapitana Walkera. Wracamy do rozmowy o Spec Ops: The Line mogąc się tym razem skoncentrować na kilku elementach, które sprawiają, że pod tą niby zwyczajną trzecioosbową strzelanką jest ukryte dno.

Wyciągamy z lodóweczki kotlecika. W cyklu Niekończąca się opowieść, po raz kolejny porozmawiamy o nowych zakończeniach Mass Effect 3, tym razem koncentrując się na światełku w tunelu. Ostrzegamy, będą spoilery.

Oprócz tego pogadamy sobie o stanie mediów papierowych, telewizyjnych, internetowych, itd. Dobrowolnie zadeklarujemy gotowość płacenia za specjalne usługi związane z dystrybucją treści.  No i oczywiście, specjalnie dla osób bez odbiorników telewizyjnych i odciętych od świata, relacja z otwarcia Igrzysk 2012 w Londynie. (W podkaście ta część jest na samym początku).

Zapraszamy do słuchania i komentowania!

Ściągnij dwieście osiemnasty odcinek podcastu

Aparaty mowy rozgrzejemy rozmową o Euro i gościnności rodaków. Impreza dobiega końca, a szkoda, bo pozwoliła odpocząć od szarej codzienności i wzbudziła mnóstwo pozytywnych wibracji.

Z tematów związanych z elektroniczną rozrywką, przedyskutujemy wybuch gorzkich żali dotyczących ostatnich rewelacji stwierdzających, że tylko jedna piąta graczy kończy gry. Czy naprawdę jest tak źle, czy po prostu pewne gry nie zasługują, aby poświęcać im więcej czasu?

W to wplatamy również pogawędkę o rosnącej popularności cyfrowej dystrybucji oraz o ostatecznym potwierdzeniu bezużyteczności Kinecta jako kontrolera skomplikowanych gier.

Z cyklu “W co ostatnio grałeś?” - Max Payne 3.

Gorącą dyskusję, pełną spoilerów zostawiamy na koniec. Nie mogliśmy nie skomentować wydanej kilka dni temu wersji rozszerzonej zakończenia Mass Effect 3. Osoby, które gry nie skończyły przestrzegamy przed spoilerami, które będą nieodłącznym elementem w dyskusji od 59 minuty do praktycznie samego końca.

Łatwo rozpoznać kto jest kim na tym wideo.

Zapraszamy do słuchania i komentowania!

Ściągnij dwieście czternasty odcinek podcastu