Fantasmagieria - podcast o grach wideo.

Akcja “Dołącz do nas!” spotkała się z odzewem, którym mnie bardzo pozytywnie zaskoczył. Nie spodziewałem się, że dostanę więcej niż parę zgłoszeń, a tu proszę tylu kandydatów! Wynikła więc potrzeba weryfikacji przez skok do gorącej wody, czyli udział w nagraniu. Nie jest ono kanoniczne, niemniej zostało włączone do numeracji głównej. Zostaliście ostrzeżeni.

Odcinek składa się z trzech części. Dwie pierwsze mają tradycyjną formułę “W co ostatnio grałeś?” i najpierw z Robertem i Grzegorzem, a później Konradem i Michałem rozmawiamy o tych paru tytułach, które przyciągnęły ich uwagę ostatnimi czasy. Przestrzegam, że różnie było z jakością techniczną, całość mogła być też lepiej zmontowana (np. przez wycięcie moich lapsusów językowych), ale mam nadzieję, że wybaczycie te drobne niedoróbki.

W trzeciej części razem z Piotrem i Jackiem komentujemy 10. edycję gali Video Game Awards, czyli corocznej imprezy rozdania nagród branży gier wideo. Oglądaliśmy ją na żywo i nie omieszkamy podzielić się wrażeniami. Skonfrontujemy wyniki VGA 10 z naszymi typami, a także omówimy wszystkie te premierowe zwiastuny, które miały wstrząsnąć przysypiającą gawiedzią. Chciałbym jednak uprzedzić, że choć padają pewne deklaracje, gala rozdania statuetek Fantasmagierii dla gier roku dopiero za miesiąc.

Dla wygody podaję króciutki spis treści: część pierwsza [01:26], część druga [38:03] i część trzecia [79:24].

Drogie słuchaczki, drodzy słuchacze, wyraźcie swoją opinię w komentarzach. Napiszcie kto przypadł wam do gustu i dlaczego. Jednocześnie chcę podkreślić, że to nie koniec i jeśli płeć piękna chciałaby wziąć udział w nagraniu, to nic nie sprawi mi większej przyjemności niż zaproszenie pań do wirtualnego studia.

Ostrzegam, odcinek bardzo długi, najlepiej słuchać na raty. Zapraszam do słuchania i komentowania!

Ściągnij dwieście trzydziesty czwarty odcinek podcastu

Wybaczcie, że wpis do odcinka będzie raczej krótki i lakoniczny. Ktoś może mieć mi to za złe, ale zamiast zastanawiać się o co tu mądrego wklepać, postanowiłem pograć w te zatrzęsienie świetnych tytułów, które swoją premierę miały w ciągu ostatnich paru tygodni.

Być może tytuł odcinka powinien brzmieć “Wielki Kambak”, gdyż nie kto inny zawitał do naszego wirtualnego studia, jak właśnie Juliusz Konczalski, nasz drogi Jules. Wyrwaliśmy go z atmosfery domowego ogniska, aż mu kapcie spadły. Pogadaliśmy o odbieraniu gier w kontekście uczuć wyższych, spróbujemy zastanowić się co jest dla nas w grach najistotniejsze, padnie też kilka słów o remake’ach i wyliczaniu muz. “W co ostatnio grałeś?” zostało zdominowane przez gry planszowe.

Zapraszam do słuchania i komentowania!

Ściągnij dwieście trzydziesty trzeci odcinek podcastu

W Ameryce już się cieszą z premiery nowej konsoli Nintendo. Zagrywają się w tych kilka tytułów, które nie są portami i walczą z niedoróbkami, które jeszcze parę lat temu byłby nie do pomyślenia. Patchowanie na dzień dobry, problemy z połączeniem, zawieszająca się konsola… Taka jakaś bylejakość. Oczywiście są też pozytywy posiadania Wii U, ale być może trzeba trochę poczekać aż wypłyną. Może z polską premierą? Rozchodzi się o to, żeby te plusy nie przesłoniły wam minusów.  Jedno jest pewne, nikt nie będzie tutaj tworzył sztucznego popytu wykupując po pięć sztuk konsoli licząc na łatwy zysk sprzedając na allegro.

Po tym jak wrócimy na ziemię, kończąc marzenia o grach dla dorosłych wykorzystujących Kinecta (e.g. Seximals), czy zastanawiając się jak to jest żyć po zombiakolipsie, pogadamy o kilku grach, w które ostatnio graliśmy.

Zaczynamy spokojnie, bo od zagadkowego morderstwa pewnego biskupa. Na tropie mordercy nikt inny jak najlepszy detektyw świata (no może prawie, ale zaraz po Columbo) i jego wierny kompan, w wersji oryginalnej, męskiej, Dr Watson. Będzie też o Medal of Honor: Warfighter i Call of Duty: Black Ops 2, z naciskiem na dzielące gry różnice i diametralnie odmienne przesłanki przyświecające twórcom, jeśli chodzi o podejście do fabuły. Obie gry mają swoje słabe i mocne strony, ale zastanawiam się ile czasu jeszcze upłynie zanim gracze zapłaczą, że nie robi się już strzelanek osadzonych podczas drugiej wojny światowej. Ja już jestem gotowy na kambak.

Dla znudzonych waleniem po plastikowych gryfach w kolorowe przyciski i chętnych przejścia na wyższy poziom “grania” na gitarze elektrycznej polecimy Rocksmith. Na koniec kącik Dishonored - gra rzeka.

Zapraszam do słuchania, komentowania i polecania znajomym!

Ściągnij dwieście trzydziesty drugi odcinek podcastu

Zastanawialiście się co myślimy o tej całej “aferze” z kupieniem przez Disneya Lucasfilmu? No to już nie musicie.

W odcinku relacja z Poznań Game Arena. Po dłuższej przerwie impreza wraca i od razu staje się sukcesem frekwencyjnym, ale czy organizacyjnym? Komentując, skoncentrujemy się na merytorycznej części, prelekcjach i tym co przygotowali wystawcy.

“W co ostatnio grałeś?” wyjątkowo duże i wyjątkowo w kąciku wiele gier niezależnych. Porozmawiamy o To The Moon, swoistej mieszance Memento i Incepcji, zaserwowanej pod płaszczykiem japońskiego RPG. Będzie też o Hotline Miami, grze stylizowanej na 16-bitową krwawą sieczkę, która swoją oprawą audio-wizualną chce wyżreć dziurę w mózgu, co jest akurat bardzo interesujące, podobnie jak i sama rozgrywka. Lubiącym łamigłówki, polecimy The Room, czyli zabawę w rozwikływanie mechanizmów tajemniczego pudełka. Chcieliśmy również pogadać o Curiosity Petera Molyneux, ale niestety przeszkodziły nam problemy techniczne, po prostu gra nie łączy się z serwerem, na którym znajduje się mozaika.

Z dużych gier, dwie samochodówki: WRC 3, całkiem udana i ostatnio jedyna gra w całości dla fanów rajdów oraz Need for Speed: Most Wanted, która rozczarowuje brakiem oryginalności i archaicznymi rozwiązaniami, dodatkowo nie utrzymując klimatów serii (brak scen przerywnikowych z aktorami!).

Na koniec zostawiliśmy Halo 4, czyli kontynuację miłosnych perypetii zbawiciela ludzkości - Master Chiefa i rozemocjonowanej sztucznej inteligencji, której kończy się miejsce na dysku twardym - Cortanie. To wszystko na tle konfliktu zbrojnego z wielkim, złym i brzydkim. Mimo że Bungie oddało pałeczkę 343 Industries, studiu, które do tej pory skupiało się na odcinaniu kuponów, efekt końcowy nie zawodzi. Na szczególną uwagę zasługują filmy, te w grze i te udostępnione w Halo: Waypoint (szczególnie seria Spartan Ops).

Zapraszamy do słuchania, komentowania i polecania!

Ściągnij dwieście trzydziesty pierwszy odcinek podcastu

Trudno nie być zaskoczonym, w końcu nie mamy nawet połowy jesieni, ale w Polsce spadł śnieg. Na kolejną zimę stulecia się nie zapowiada i choć my walczymy raczej z pluchą oraz błotem, Amerykanie przeżywają post-apoc-bioshockowo-warszawskie klimaty, wiecie, zalane miasto, podwodne metro, paraliż energetyczny, komunikacyjny, szabrownicy. Natura nie zna litości i nie czuje respektu przed nikim i niczym.

I kiedy jedni ludzie biegają ze szpadlem, odśnieżają chodniki, osuszają zalane piwnice, ratują dobytek. drudzy celebrują maskaradą święto strachów. Halloween to dobry moment, aby pogadać o tym czy lubimy się bać, i jeśli tak, to jakie gry lub filmy wywołały przynajmnie dreszcze na naszej skórze. Zapewne o wielu tytułach zapomnieliśmy, np. wyleciał mi z głowy ostatni fenomen, czyli Slender, tak to bywa, dlatego mam nadzieję, że w komentarzach podzielicie się z nami swoimi ulubionymi horrorami i lista będzie pełniejsza.

W co ostatnio grałeś? wypełniamy rozmową o Niedokończonym Łabędziu, o Zhańbionym, itd. Poza tym rozmawiamy o naszych poza elektronicznych pasjach, jak gry bitewne czy karciane. W sumie prawie dwie godziny sympatycznie spędzone w wirtualnym studiu.

Muszę wspomnieć, że to kolejny odcinek z gośćmi. Udało mi się zaprosić do udziału w rozmowie Dawida i Pawla z Padcastu. Chłopaki na podcastowym poletku buszują od stosunkowo niedawna, ale do sprawy podchodzą bardzo profesjonalnie. Okropnie zazdroszczę im sprzętu, jakość nagrania ich ścieżek jest tak nieporownywalnie lepsza od mojej, że przy montażu chowałem głowę ze wstydu.

Dorzucę jeszcze małym sekrecik, co by się kto dziwił czemu nie mówimy o tych wszystkich fantastycznych grach, które wyszły od czasu emisji ostatniego odcinka (wiecie rozumiecie, Forza H, Call of Medal Warfighter, VITA Liberation). 230 nagrany został z pewnym wyprzedzeniem. Raz na jakiś czas człowiek musi wyjechać, wakacje, imprezy rodzinne, te sprawy, ale Fantasmagieria musi trwać. Nie ma za co, drodzy słuchacze.

Zapraszamy do słuchania, komentowania i polecania!

Ściągnij dwieście trzydziesty odcinek podcastu

Dzień dobry. Chcieliśmy zdemontować plotki. Nie przechodzimy do modelu freemium. Nie będziemy też przyjmować opłat, żeby zniknąć z podcastosfery. Oczywiście, nie oznacza to, że nie jesteśmy sprzedajni, ale jest problem z ofertami. Gdyby na podcastach można było zarabiać kupiłbym sobie lepszy mikrofon, bo od paru odcinków jakość się strasznie pogorszyła. Może ktoś poleci dobry, pojemnościowy, taki do 200 złotych? Jako że poziom techniczny jest równie istotny jak merytoryczny, chciałbym ten problem rozwiązać szybko. Z dobrym mikrofonem (tak to sobie tłumaczę) będę miał lepszą motywację do zdetronizowania na iTunes te wszystkie polskie podcasty o Apple.

W odcinku tak sobie rozmawiamy o tym jak to po obejrzeniu The Wire, człowiek już nigdy nie spojrzy na seriale kryminalne tym samym okiem. Parę słów powiemy o 666 Park Avenue, czyli nowej produkcji ABC o kuszeniu i zawieraniu diabelskich paktów oraz serialu z gatunku post-apoc - Revolution. Będzie też o tym co dla Amerykanów oznacza bezpieczne miasto, o kolejnej ofierze cyfrowej rewolucji, o filmie familijnym na przykładzie Niezniszczalnych 2 i Prometeusza. O… no cóż, gadamy o różnych rzeczach, a do tego to krótkie streszczenie zupełnie nie oddaje chronologii w jakiej poruszamy tematy, ani związków przyczynowo-skutkowych naszych dygresji, więc lepiej wciskajcie play zamiast czytać.

Jeżeli chodzi o gry, to tylko XCOM. Wiem, że to kolejny odcinek z ufokami, ale tę rozmowę obiecaliśmy w 227. Nie udało nagrać się jej wtedy kiedy planowaliśmy, bo kryzys wieku średniego nie objawia się tylko kupowaniem szybkich samochodów i ganianiu za młodymi kobietami, ale także na powrocie do młodzieńczych pasji sportowych, nadwyrężonych mięśni, wizytami u masażystek, itd. W każdym razie, mam nadzieję, że ostatecznie tę garstkę nieprzekonanych uda nam się zachęcić do sięgnięcia po grę.

Zapraszamy do słuchania i komentowania!

Ściągnij dwieście dwudziesty dziewiąty odcinek podcastu

W tym tygodniu prawdziwy podcastowy crossover. Do wirtualnego studia zaprosiłem dobrych znajomych po fachu, którzy choć za dnia prowadzą stateczne żywota to po 22:00 zmieniają się w kulturowych maniaków o masowej sile rażenia. Masa Michał i Obywatel Szymon przyjęli zaproszenie do rozmowy o tym w co ostatnio grali, ale oczywiście nie tylko.

Nie mogliśmy nie skomentować wspaniałości naszego cuda narodowego i choć nie jest to największy sztuczny akwen w środku miasta, ale przed świętami, jako stawik na karpie będzie w sam raz. Tak pięknie trzyma wodę. Polska jakość techniczna nie tylko w infrastrukturze, ale i w kinematografii. W kinach “Bitwa pod Wiedniem”, której angielskiej wersji tytułu boję się napisać. Niby film włoski tylko koprodukowany przez Polaków, ale ze względu na udział śmietanki naszej sceny i wciąż mocno wyryte w pamięci efekty specjalne Wiedźmina i Quo Vadis, nie sposób oprzeć się wrażeniu, że jest jakaś tajna organizacja, która ma na celu kpienie z naszej krainy szczęśliwości. Chyba to czysta zazdrość zgniłego zachodu. Nie wszędzie z kranów oprócz ciepłej wody leci mleko i piwo.

“W co ostatnio grałeś?” tłuściutkie jak nigdy. O części gier tylko wspomnimy, bo po cóż rozgadywać się o Need for Speed: The Run, czy Shank 2. Dłużej za to opowiemy o np. Dishonored, które znacie i (jeśli cenicie wolność i swobodę w rozgrywce) pokochacie. Z małych perełek, które czasami łatwo przeoczyć, polecimy stylizowaną na złote lata Sierry i LucasArts, przygodówkę Resonance. Na koniec długo dyskutujemy o tym jak nam się bardzo podoba XCOM: Enemy Unknown. Tego nawet nie jestem w stanie streścić w kilku zdaniach, choć i pewnie dyskutując trzy godziny tematu byśmy nie wyczerpali. Gdzieś w to jeszcze wpleciemy komentarz dotyczący Kickstartera. A co nam zrobią? Plus całą masę kulturalnych dygresyjek.

Zapraszam do słuchania i komentowania!

Ściągnij dwieście dwudziesty ósmy odcinek podcastu

Długo zastanawiałem się czy wrzucać ten odcinek. Po pierwsze Dr Judym nie mógł być z nami, po drugie jakość 100-Mbitowego łącza Benka woła o pomstę. Niestety nie mamy możliwości nagrania go jeszcze raz i zwyczajnie następne odcinki zarezerwowane są dla tych wszystkich cukiereczków, które powoli przypominają nam o tym, że wchodzimy w najgorętszy okres dla branży.

W odcinku pogadamy sobie o astronautach, rewolucjach cyfrowych, filmie opowiadającym o tworzeniu gier niezależnych i ludziach, którzy za tym stoją. Wspomnimy też o najnowszym projekcie Chris Robertsa, Star Citizen. Ojciec Wing Commandera dopiero organizuje zbiórkę funduszy (o dziwo nie przez kickstartera), więc jedyne co możemy zobaczyć to mnóstwo koncepcyjnych grafik i zwiastunów. Trzymamy kciuki, choć obawiamy się, że projekt w założeniach jest zbyt ambitny do zrealizowania.

Z gier skromnie, Bad Piggies i Nier. Pierwsza to kolejny hit twórców Angry Birds. Bawimy się w małego konstruktora pojazdów, w których świniaki na złamanie karku będą przemierzać kolejne plansze w celu zdobycia fragmentów roztarganej mapy.

Druga to brzydkie kaczątko wśród gier action erpegów. Na pierwszy rzut oka niepozorna, niedopracowana, płaska, nieoryginalna, ale po dłuższej zabawie rozwija skrzydła. I może najpiękniejszy łabędź z Nier nie wyrasta, to gra ma wiele zalet, który próżno szukać w innych grach.

Zapraszam do słuchania i komentowania!

Ściągnij dwieście dwudziesty siódmy odcinek podcastu