Fantasmagieria - Podcast 194 - “Syndrom uzależnienia działacza”
Trochę nam się obsunął dzień nagrywania, ale udało się. W wirtualnym studiu, w wygodnych fotelach rozsiedliśmy się, aby porozmawiać na różne tematy związane z grami.
Jako, że teraz mamy czas amerykańsko-świątecznych promocji, korzystając z pokrętnej logiki, nie zdziwi nikogo, że w naszej rozmowie wrócimy do Deus Ex: Bunt Ludzkości. Nie będę specjalnie zdradzał o czym dokładnie rozmawiamy, ale uprzedzam lojalnie, że delikatne spoilery mogą się w naszej rozmowie znaleźć, choć nie odnoszą się one do części fabularnej.
Rozmowa, która zajęła i rozemocjonowała nas najbardziej została zainspirowana artykułem “Skaczące misiaczki, czyli po czym poznać, że jesteś za stary na gry” Michała Szymczaka (NEO Plus nr 152, 11/2011, str. 38), opisującym kilka symptomów pozwalający rozpoznać syndrom wypalenia grami wideo. Artykuł polecamy, a w odcinku możecie poznać nasze własne refleksje w tym temacie.
Na koniec kącik Skyrim.
Zapraszamy do słuchania i komentowania!
Nie będę ściemniał. W tym odcinku rozmawiamy tylko o dwóch grach. Ponad półtorej godziny poświęciliśmy Call of Duty: Modern Warfare 3 i The Elder Scrolls V: Skyrim.
Udało się, oczywiście nie bez przeszkód, nagrać kolejny odcinek Fantasmagierii. Mimo diametralnych zmian w życiu i organizacji czasu, będę starał się, aby audycja wychodziła jak zwykle, mniej lub bardziej równych interwałach.
Na zegarze grubo po pierwszej w nocy, a ja jeszcze siedzę i dłubie, chcąc wrzucić podcast przed porankiem dnia następnego, który już w większej części poświęcić zamierzam rozwiązywaniu problemów Arkham City. Rocksteady nie zawiodło i nie rąbnęło się w czoło wysoko zawieszoną, przed dwoma laty, poprzeczką. (O grze rozmawiamy na wyrywki, ale konkretniejsze omówienie gry, zaczyna się koło 32 minuty).
Spore opóźnienie, ale wynikające z dość prozaicznej sprawy. Czy nagrywać często, niegrając, czy grać i rzadziej nagrywać? Czasu ostatnio mało, a właśnie wchodzimy w okres babyboomu gier AAA. Co tydzień wychodzi gra - pretendentka do tytułu produkcji roku. Już w piątek Batman: Arkham City i wygląda na to, że nowy gacek jest tak dobry, albo nawet lepszy niż Arkham Asalum. Brawo! Nie o niej jednak w tym odcinku.
Kącik kulturalny: 
Pierwszy tytuł to 
Drugą książką, która całkiem przyjamnie zajęła mi kilka wieczorów jest 
Mój nastrój storpedowany został przez smutną wiadomość o odejściu Steve’a Joba. Chyba nikt się nie spodziewał, że nastąpi to tak szybko i że tak niewiele czasu zostało mu po przekazaniu pałeczki CEO. Nie napiszę pewnie nic więcej czego już nie napisało dziesiątki tysięcy innych osób, ale Apple straciło ikonę, straciło człowieka, który definiował technologicznego giganta. Spoczywaj w spokoju, Steve.
Główny temat odcinka [31:50] zainspirowany jest prelekcją o zawrotnym tytule “Gry artystyczne – o co tyle krzyku?”, która odbyła się parę dni temu na 22. Międzynarodowym Festiwalu Komiksu i Gier w Łodzi. Zresztą, gros odcinka poświęcamy konwentowi, jego organizacji i tych kilu atrakcjach, które udało się zobaczyć.
Zanim wybierzecie się na piątkowe balety, albo ułożycie tyłki w wygodnie wygniecionych fotelach, warto posłuchać najnowszego odcinka najpodcastu. Spis zawartości: