Fantasmagieria - podcast o grach wideo.

Kiedy spotkaliśmy się w wirtualnym studiu tydzień temu, nikt nie spodziewał się, że zejdzie nam ponad trzy i półgodziny. Nagranie podzieliśmy więc na dwie części i właśnie teraz nadszedł czas, aby zaprezentować resztę.

W odcinku przede wszystkim komentujemy ciekawostki technologiczne z targów CES (Consumer Electronic Show), które odbyły się tydzień temu w Las Vegas. Spieszę uspokoić, że koncentrujemy się tylko na tych interesujących graczy, więc nie zająkniemy się nawet na temat inteligentnych pralek czy lodówek. Będzie o nowej konsoli przenośnej od Nvidii, ploteczkach dotyczących Steamboksa, spekulacjach na temat PS4 i technologii 4K, itp.

W kąciku kulturalnym o Hobbicie i nowych wynalazkach w kinie. Nie wszystkim pasuje każda nowinka, wiele osób nawet szczyci się, ba, hipsteryzuje, stwierdzając, że 3D jest do bani i wręcz powinno się przestać kręcić w tej technologii. Temu poglądowi mówię stanowcze nie. Ciekawe jednak jaki będzie los produkcji wyświetlanych w 48 klatkach na sekundę…

Na koniec słów kilka o Bollywood i kolumbowskim odkryciu nowego świata kina.

Nikogo nie trzeba przekonywać, że hinduska kinematografia jest specyficzna i raczej nie podejdzie każdemu, ale czy ignorując ją coś nas nie omija?

Kilka lat temu świat zachodni zachłysnął się “Slumdogiem. Milionerem z ulicy”. Nie był to jednak typowy przedstawiciel “gatunku” i raczej przypominał zachodni film, wyróżniający się tylko miejscem akcji i bohaterami. Pewnie dlatego publiczność po eksplozji fascynacji tak szybko zapomniał o bollywoodzie i całość raczej wyglądała na sezonową modę. Warto jednak zobaczyć co dla przeciętnego kinomana, chcącego się po prostu rozerwać, mają do zaoferowania hinduscy twórcy.

To co mnie urzekło w Bollywood, to bezpretensjonalne komedie sensacyjne, gdzie zjawiskowej urody kobiety zawsze wchodzą w kadr w zwolnionym tempie, a sceny akcji przeciągane są do granic możliwości, szokując swoją absurdalnością i pomysłowością. Wbrew obiegowej opinii, nie każdy bollywoodzki film musi mieć scenę tańców grupowych, ale jeśli ma to to jest to na plus. W odcinku polecam trzy filmy Dhoom: 2, Don 2 i Dhoom. Lekkie kino akcji, mocno inspirowane zachodnimi produkcjami. Obejrzyjcie, a wasze życie już nigdy nie będzie takie samo.

Zapraszam do słuchania, komentowania i polecania znajomym!

Ściągnij dwieście trzydziesty dziewiąty odcinek podcastu

Pierwszy odcinek w tym roku praktycznie w całości poświęcony poprzedniemu. Staramy się z różnym skutkiem koncentrować na wydarzeniach minionych dwunastu miesięcy, które uznaliśmy za najistotniejsze, najbardziej wyraziste lub wzbudzające najwięcej emocji. Po części jest to rozwinięcie mojego poprzedniego wpisu, z bardziej szczegółowym komentarzem. Wybór tematów jest oczywiście subiektywny, ale staraliśmy się też poruszać te, które wzbudziły także wśród was szczególne zainteresowanie. Na pewno o czymś zapomnieliśmy, coś pominęliśmy umyślnie, ale mam nadzieję, że w komentarzach uzupełnicie podsumowanie roku o wasze spostrzeżenia.

Wyniki plebiscytu na grę roku wg Fantasmagierii dopiero w kolejnym odcinku (wtedy poznacie też nasze typy naj-gier 2012). Przypominam, że nadal możecie oddać głosy w naszej ankiecie. Muszę przyznać, że walka o podium jest zażarta i intrygująca. Oby tak do samego końca!

Zapraszam do słuchania, komentowania i polecania znajomym!

Ściągnij dwieście trzydziesty siódmy odcinek podcastu

Prezentujemy nagranie, które należy puszczać na przemian z kolędami i traktować nasze głosy jak niespodziewanego gościa na wigilijnej wieczerzy. My trendseterzy wszechrzeczy, zaskakiwaliśmy was zanim to było cool, więc nie dziwcie się, że ten odcinek tylko kilka dni po premierze poprzedniego.

A tak na poważnie to postanowiliśmy raz jeszcze się z wami spotkać przed Świętami, złożyć życzenia i pogadać w przyjacielskiej atmosferze m.in. o nowym Hobbicie, a także zeszłorocznej opowiastce o dziewczynach w krótkich spódniczkach, czyli Sucker Punch, o Baldur’s Gate - edycji na iPada, o zaletach i wadach czytania książek na e-papierze, o czillautowaniu przy Transformersach, o smutnej doli samotnego gracza planszówek, itd.

Ze spraw organizacyjnych, dodam, że w ciągu tygodnia ruszy coroczny plebiscyt na najlepsze gry roku (także rozczarowania) wg słuchaczy Fantasmagierii. Pamiętajcie, aby zajrzeć do nas przed końcem grudnia.

Przyjmijcie życzenia pogodnych i wesołych świąt. Pamiętajcie, aby spędzić ten czas z dala od rodziny i przyjaciół, nadrabiając zaległości i redukując kupkę wstydu gier wideo. Choć świąteczne promocje kuszą, nie obawiajcie się grając w te wszystkie gry teraz (przecież nie mogą poczekać nawet paru dni na okres między świąteczny, ha ha). Dziękuje wszystkim słuchaczkom i słuchaczom, za kolejny rok, który spędzamy razem i liczę na kolejne. Zdrówka!

Ściągnij dwieście trzydziesty szósty odcinek podcastu

Trudno nie być zaskoczonym, w końcu nie mamy nawet połowy jesieni, ale w Polsce spadł śnieg. Na kolejną zimę stulecia się nie zapowiada i choć my walczymy raczej z pluchą oraz błotem, Amerykanie przeżywają post-apoc-bioshockowo-warszawskie klimaty, wiecie, zalane miasto, podwodne metro, paraliż energetyczny, komunikacyjny, szabrownicy. Natura nie zna litości i nie czuje respektu przed nikim i niczym.

I kiedy jedni ludzie biegają ze szpadlem, odśnieżają chodniki, osuszają zalane piwnice, ratują dobytek. drudzy celebrują maskaradą święto strachów. Halloween to dobry moment, aby pogadać o tym czy lubimy się bać, i jeśli tak, to jakie gry lub filmy wywołały przynajmnie dreszcze na naszej skórze. Zapewne o wielu tytułach zapomnieliśmy, np. wyleciał mi z głowy ostatni fenomen, czyli Slender, tak to bywa, dlatego mam nadzieję, że w komentarzach podzielicie się z nami swoimi ulubionymi horrorami i lista będzie pełniejsza.

W co ostatnio grałeś? wypełniamy rozmową o Niedokończonym Łabędziu, o Zhańbionym, itd. Poza tym rozmawiamy o naszych poza elektronicznych pasjach, jak gry bitewne czy karciane. W sumie prawie dwie godziny sympatycznie spędzone w wirtualnym studiu.

Muszę wspomnieć, że to kolejny odcinek z gośćmi. Udało mi się zaprosić do udziału w rozmowie Dawida i Pawla z Padcastu. Chłopaki na podcastowym poletku buszują od stosunkowo niedawna, ale do sprawy podchodzą bardzo profesjonalnie. Okropnie zazdroszczę im sprzętu, jakość nagrania ich ścieżek jest tak nieporownywalnie lepsza od mojej, że przy montażu chowałem głowę ze wstydu.

Dorzucę jeszcze małym sekrecik, co by się kto dziwił czemu nie mówimy o tych wszystkich fantastycznych grach, które wyszły od czasu emisji ostatniego odcinka (wiecie rozumiecie, Forza H, Call of Medal Warfighter, VITA Liberation). 230 nagrany został z pewnym wyprzedzeniem. Raz na jakiś czas człowiek musi wyjechać, wakacje, imprezy rodzinne, te sprawy, ale Fantasmagieria musi trwać. Nie ma za co, drodzy słuchacze.

Zapraszamy do słuchania, komentowania i polecania!

Ściągnij dwieście trzydziesty odcinek podcastu

Dzień dobry. Chcieliśmy zdemontować plotki. Nie przechodzimy do modelu freemium. Nie będziemy też przyjmować opłat, żeby zniknąć z podcastosfery. Oczywiście, nie oznacza to, że nie jesteśmy sprzedajni, ale jest problem z ofertami. Gdyby na podcastach można było zarabiać kupiłbym sobie lepszy mikrofon, bo od paru odcinków jakość się strasznie pogorszyła. Może ktoś poleci dobry, pojemnościowy, taki do 200 złotych? Jako że poziom techniczny jest równie istotny jak merytoryczny, chciałbym ten problem rozwiązać szybko. Z dobrym mikrofonem (tak to sobie tłumaczę) będę miał lepszą motywację do zdetronizowania na iTunes te wszystkie polskie podcasty o Apple.

W odcinku tak sobie rozmawiamy o tym jak to po obejrzeniu The Wire, człowiek już nigdy nie spojrzy na seriale kryminalne tym samym okiem. Parę słów powiemy o 666 Park Avenue, czyli nowej produkcji ABC o kuszeniu i zawieraniu diabelskich paktów oraz serialu z gatunku post-apoc - Revolution. Będzie też o tym co dla Amerykanów oznacza bezpieczne miasto, o kolejnej ofierze cyfrowej rewolucji, o filmie familijnym na przykładzie Niezniszczalnych 2 i Prometeusza. O… no cóż, gadamy o różnych rzeczach, a do tego to krótkie streszczenie zupełnie nie oddaje chronologii w jakiej poruszamy tematy, ani związków przyczynowo-skutkowych naszych dygresji, więc lepiej wciskajcie play zamiast czytać.

Jeżeli chodzi o gry, to tylko XCOM. Wiem, że to kolejny odcinek z ufokami, ale tę rozmowę obiecaliśmy w 227. Nie udało nagrać się jej wtedy kiedy planowaliśmy, bo kryzys wieku średniego nie objawia się tylko kupowaniem szybkich samochodów i ganianiu za młodymi kobietami, ale także na powrocie do młodzieńczych pasji sportowych, nadwyrężonych mięśni, wizytami u masażystek, itd. W każdym razie, mam nadzieję, że ostatecznie tę garstkę nieprzekonanych uda nam się zachęcić do sięgnięcia po grę.

Zapraszamy do słuchania i komentowania!

Ściągnij dwieście dwudziesty dziewiąty odcinek podcastu

W tym tygodniu prawdziwy podcastowy crossover. Do wirtualnego studia zaprosiłem dobrych znajomych po fachu, którzy choć za dnia prowadzą stateczne żywota to po 22:00 zmieniają się w kulturowych maniaków o masowej sile rażenia. Masa Michał i Obywatel Szymon przyjęli zaproszenie do rozmowy o tym w co ostatnio grali, ale oczywiście nie tylko.

Nie mogliśmy nie skomentować wspaniałości naszego cuda narodowego i choć nie jest to największy sztuczny akwen w środku miasta, ale przed świętami, jako stawik na karpie będzie w sam raz. Tak pięknie trzyma wodę. Polska jakość techniczna nie tylko w infrastrukturze, ale i w kinematografii. W kinach “Bitwa pod Wiedniem”, której angielskiej wersji tytułu boję się napisać. Niby film włoski tylko koprodukowany przez Polaków, ale ze względu na udział śmietanki naszej sceny i wciąż mocno wyryte w pamięci efekty specjalne Wiedźmina i Quo Vadis, nie sposób oprzeć się wrażeniu, że jest jakaś tajna organizacja, która ma na celu kpienie z naszej krainy szczęśliwości. Chyba to czysta zazdrość zgniłego zachodu. Nie wszędzie z kranów oprócz ciepłej wody leci mleko i piwo.

“W co ostatnio grałeś?” tłuściutkie jak nigdy. O części gier tylko wspomnimy, bo po cóż rozgadywać się o Need for Speed: The Run, czy Shank 2. Dłużej za to opowiemy o np. Dishonored, które znacie i (jeśli cenicie wolność i swobodę w rozgrywce) pokochacie. Z małych perełek, które czasami łatwo przeoczyć, polecimy stylizowaną na złote lata Sierry i LucasArts, przygodówkę Resonance. Na koniec długo dyskutujemy o tym jak nam się bardzo podoba XCOM: Enemy Unknown. Tego nawet nie jestem w stanie streścić w kilku zdaniach, choć i pewnie dyskutując trzy godziny tematu byśmy nie wyczerpali. Gdzieś w to jeszcze wpleciemy komentarz dotyczący Kickstartera. A co nam zrobią? Plus całą masę kulturalnych dygresyjek.

Zapraszam do słuchania i komentowania!

Ściągnij dwieście dwudziesty ósmy odcinek podcastu

Pustka w głowie, a wypadałoby coś mądrego napisać. Widać sezon ogórkowy można mieć też pod płatem czołowym. Na razie przeżywam porażkę Isiasisiasi Radwańskiej w pierwszej rundzie finału Tenisa niewiast. Niby nic nowego, faworyci z białym orzełkiem na piersi zwykle nie zdobywali medali na igrzyskach i naszą dumę budowały czarne konie. Na razie czarna jest rozpacz co się rozlewa jak delta Nilu. Żyję także wrażeniem jaki pozostawił na mnie The Dark Knight (po raz kolejny zresztą). Naszła mnie ochota na odświeżenie sobie pamięci i przyznam, że Nolan po zrobieniu swojego Opus magnum powinien odwiesić cokolwiek tam reżyserzy odwieszają na kołek i przejść na wcześniejszą emeryturę (i do historii) jako geniusz kinematografii. “Mroczny rycerz powstaje” nie jest zły, ale to właściwie inna liga, trochę już o tym było w 217, więc nie będę przynudzał.

Od jakiś dwudziestu minut w kółko słucham Justice - Genesis i tylko czekam, aż dostanę rozdwojenia jaźni, co pozwoli mi wczuć się w klimaty mesmerycznego Dubaju, widzianego oczami kapitana Walkera. Wracamy do rozmowy o Spec Ops: The Line mogąc się tym razem skoncentrować na kilku elementach, które sprawiają, że pod tą niby zwyczajną trzecioosbową strzelanką jest ukryte dno.

Wyciągamy z lodóweczki kotlecika. W cyklu Niekończąca się opowieść, po raz kolejny porozmawiamy o nowych zakończeniach Mass Effect 3, tym razem koncentrując się na światełku w tunelu. Ostrzegamy, będą spoilery.

Oprócz tego pogadamy sobie o stanie mediów papierowych, telewizyjnych, internetowych, itd. Dobrowolnie zadeklarujemy gotowość płacenia za specjalne usługi związane z dystrybucją treści.  No i oczywiście, specjalnie dla osób bez odbiorników telewizyjnych i odciętych od świata, relacja z otwarcia Igrzysk 2012 w Londynie. (W podkaście ta część jest na samym początku).

Zapraszamy do słuchania i komentowania!

Ściągnij dwieście osiemnasty odcinek podcastu

Z przyczyn obiektywnych nie udało się zebrać stałej ekipy i wydawało się, że po raz kolejny zaliczymy obsuwę. Na szczęście, dosłownie na pięć minut przed nagraniem, do wirtualnego studia wpadli dwaj przemili dżentelmeni. Jeden z nich jest dobrze znany, ale aby nie posuć niespodzianki nie napiszę nic więcej.

A co w odcinku? Wreszcie do polskich kin zawitał Prometeusz i choć już wcześniej o nim rozmawialiśmy, to tym razem staramy się bardziej krytycznym okiem spojrzeć na to co jednak w najnowszym filmie Ridleya Scotta nie zaklikało. Uspokójcie nerwy, unikamy spoilerów.

Porozmawiamy także o najnowszej ekranizacji przygód człowieka-nietoperza. The Dark Knight Rises (”Mroczny Rycerz powstaje”) to bardzo dobre kino, ale czy udało się Nolanowi zrobić film równie wybitny jak The Dark Knight?

W kąciku “W co ostatnio grałeś?” rarytas. Wreszcie mamy okazję porozmawiać o najgorętszej ostatnio grze, a właściwie modzie, do ArmaA II, czyli DayZ. Choć nadal w fazie alpha już teraz potyczki ocalałych, w opanowanym przez zombiaków mieście, wywindowały grę Bohemii na szyczyty list sprzedaży. Każdy kto chciałby poczuć dreszcz i prawdziwe emocje, powinien się DayZ zainteresować i jeśli kogoś przekonamy, polecamy małą ściągawkę jak ten mod zainstalować.

Na dokładkę parę słów o multi w Max Payne 3 oraz, zakupionej w bardzo atrakcyjnej steamowej promocji, Train Simulator 2012.

Kończąc polecimy cykl Malazańska Księga Poległych Stevena Eriksona.

Zapraszamy do słuchania i komentowania!

Ściągnij dwieście siedemnasty odcinek podcastu