Fantasmagieria - podcast o grach wideo.

Udało się, nie bez problemów, nakręcić pierwszy w historii Fantasmagierii podcast wideo. Liczę, że spotka się z entuzjastycznym przyjęciem, niemniej jeśli nasza aparycja nie działa na was kojąco, zawsze możecie sięgnąć po wersję “audio-only”.

W “internetowym eterze” jesteśmy od 2008 roku, więc zaliczamy się do dinozaurów tematu, ale wideocast to nasza pierwsza próba wzbogadzenia audycji o obraz. Była to także okazja, aby po raz pierwszy spotkać się twarzą w twarz.

W odcinku (który chronologicznie, jako podcast, nosi numerek 225) odpowiadamy na pytania słuchaczy, wspominamy jak to się kiedyś grywało w wozach Drzymały, rozmawiamy o grze Faster Than Light, a także, oczywiście, serwujemy mnóstwo dygresji, docinek, szumów i trzasków.

Bardzo dziękuję wszystkim naszym wiernym słuchaczom. Odcinek dedykuję wam i oczywiście naszym drogim, lepszym połówkom, bez których cierpliwości musielibyśmy zawiesić mikrofony już dawno, dawno temu.

Zapraszam do oglądania i komentowania!

Oczywiście dostępny jest też podcast. Miłego słuchania!

Ściągnij dwieście dwudziesty piąty odcinek podcastu

Stała ekipa, po raz pierwszy, miała okazję spotkać się poza wirtualnym studiem co mam nadzieję, zaowocuje specjalnym odcinkiem wzbogaconym o materiał wideo. Przygotowania trwają, a więcej szczegółów w poprzednim wpisie.

Nie chciałem jednak, aby tydzień minął bez podcastu więc zaprosiłem gości. Telefonicznie Paweł Jawor, prosto z czeluści jaskini Esa’ala. Znamy się z Pawłem od wielu lat i nawet już kiedyś pojawił się w odcinku emitowanym sto lat temu. Zawodowo związany z branżą, ale nie będziemy go wypytywać o korporacyjne sekrety (może następnym razem). A już w wirtualnym studiu, drugi gość, Ryszard Chojnowski. Rysława nie trzeba przedstawiać, ale jeśli go nie znacie to na pewno graliście w gry, przy których lokalizacjach pracował.

W odcinku rozmawiamy o tym co nam się w grach podoba, a co nie, na co czekamy w ciągu najbliższych miesięcy, w co na pewno nie zagramy, itp. Udajemy się w sentymentalną podróż do czasów już dawno straconych, zdradzamy sekret zapisywania stanu gry gier planszowych, opowiadamy co nas zauroczyło w takich grach jak Sine Mora, Cypher, The Walking Dead, Mark of the Ninja, itd.

Zapraszamy do słuchania i komentowania!

Ściągnij dwieście dwudziesty czwarty odcinek podcastu

W tym odcinku nie będzie o nowym zwiastunie Kojimy, który po raz kolejny przypomina, że cokolwiek robi, czy mówi nie musi mieć sensu, bo i tak mimo swoich 49 lat, wygląda na 18 i każdy paradoks czasoprzestrzenny, czy rychłe zapowiedzi stworzenia definitywnej części Metal Gear Solid nie zdezawuują teorii względności Einsteina. Zawsze będzie można tłumaczyć, że to nie o Snake’u tylko kolejnym klonie baronie. Poza jak zwykle zjawiskowym doborem podtytułu (Ground Zeroes świetne, ale czy przebije Transfarring czy Revengeance?) podziwiam słuchawkowego jacka na środku klatki piersiowej i oldskulowego walkmana circa 1980.

Nie będzie też o prawdopodobnym (my lawers told me to write it that way) paserstwie egzemplarza gry Resident Evil 6 i całej tej dramy, która wypisz wymaluj wygląda jak historia z Devil May Cry 4 ze stycznia 2008, kiedy to w Poznaniu redaktor Polygamii kupił normalnie w sklepie kopię, która “wypadła z transportu do Australii” (to nie cytat, ale parafraza faktów).

Nie będzie też o feniksowym odrodzeniu się Neo Plus, z czego bardzo się cieszymy i dołączamy do polskiego Internetu robiącego darmową reklamę czasopismu. Życzę rekordowej sprzedaży (tak przynajmniej 2x Przekrój).

A teraz o tym co będzie w odcinku. No i tu mam kłopot. Dając się ponieść jak zwykle macguyverowskiej teorii, że najlepszy plan to brak planu, zaczynamy od popkulturowej papki. Ktoś postanowił ustawić nowy standard dna i ekranizuje przygody Jasia i Małgosi, co naśmiewamy i piętnujemy. Dalej jest już trochę lepiej i pogadamy o tym dlaczego gramy i czy granie może bez stereotypów pojawić się na salonach telewizji śniadaniowej obok recenzji książek czy filmów. Nie minie 20 minut, kiedy rozmowa się rozkręci i dojdą tematy związane z wydawaniem gier, dzieleniem ich na epizody, złymi korporacjami, ekscytowaniu się zdjęciami poręczy, itd.

“W co ostatnio grałeś?” [68:00] - wracamy do Dark Souls, Sleeping Dogs, Darksiders 2, a także parę słów na zakończenie o przygodach pewnego kosmonauty i perypetiach jego przyjaźni z Lewiatanem.

Odcinek jest wyjątkowo długi, nagranie zajęło dobre dwie i pół godziny, ale udało się je przyciąć (wycinając nasze rozmowy o niesamowitych wyczynach paraolimpijczyków, czy mentalności niektórych osób) i tak wyszły dwie godzinki. Musicie nam wybaczyć, że się tak rozgadaliśmy, ale czasami tak po prostu bywa.

Zapraszamy do słuchania i komentowania!

Ściągnij dwieście dwudziesty trzeci odcinek podcastu

Sezon ogórkowy oficjalnie uznajemy za zakończony. Ostatni tydzień przyniósł więcej interesujących gier, niż poprzednie trzy miesiące.

Gracze pecetowi wreszcie mogą zagrać w najbardziej hardkorowy tytuł minionego roku, czyli Dark Souls. Urok edycji specjalnej na blaszaki polega na tym, że grę jest pięć razy trudniej uruchomić niż mod DayZ.

Z gier absolutnie nowych: Darksiders II, które jednym podoba się mniej innym bardziej. Gra w porównaniu z pierwszą częścią przeszła wyraźny lifting. Grafika jest (jeśli to możliwe) jeszcze bardziej wystylizowana, a rozgrywka uproszczona i bez backtrackingu (przynajmniej przez pierwszych kilka dundżeonów). Dodano więcej elementów erpegie i drzewko rozwoju (można zostać kosiarzem lub nekromantą). Absolutnym wyróżnikiem gry jest muzyka skomponowana przez Jespera Kyda, no i więcej dodawać nie muszę.

Drugą grą jest Sleeping Dogs, którą najprościej opisać jako GTA w Hong Kongu w reżyserii Johna Woo. Oczywiście na dłuższą metę gra okazuje się być czymś więcej niż klonem i osobiście uważam, że jest to jedna z najlepszych produkcji, które do tej pory w tym roku się ukazały. Historia tajniaka Weia Shena, który infiltruje triadę Sun Yee On, naprawdę wciąga, bo okazuje się nie być tak banalna jak stare filmy sensacyjne na VHS. Podobnie jak w przypadku Darksiders II, świetna ścieżka dźwiękowa, aż nie chce się wychodzić z samochodu i wyłączać radia.

Poza tym parę mnie ważnych tematów, gierek i dygresyjek.

Zapraszamy do słuchania i komentowania!

Ściągnij dwieście dwudziesty drugi odcinek podcastu

Największy sausagefest na starym kontynencie dobiegł końca, więc cóż moglibyśmy dać naszym słuchaczom jeśli nie wertels… znaczy relację z targów gier odbywajacych się w kraju, którego brać graczy jest równie liczna co piwoszy (vel smakoszy mocno kalorycznej i tłustej kuchni).

W sentymentalnej podróży po gamescomie 2012 towarzyszyć mi będzie Mihau Koval [czyt. Michał Kowal], osoba prywatna, nie mylić z Funky Kovalem, który był tam i co pogmerał to jego. Porozmawiamy miedzy innymi o Dishonored, Remember Me, Doom, nowych militarnych strzelankach, nowym Mortal Kombat DC Universe bez Mortal Kombat, Hitmanie i braku zakonnic, zapowiedziach na Vitę, itd.

Na koniec wspominamy przyjaciela, którego rzadko odwiedzaliśmy, ale zawsze o nim pamietalismy. Panie, panowie, OnLive, ten co się nie bał i się sprzedał. Doszły nas wieści, że granie w chmurach przeżywa pierwszy większy kryzys, dlatego niespiesznie komentujemy całą sprawę.

Zapraszamy do słuchania i komentowania!

Ściągnij dwieście dwudziesty pierwszy odcinek podcastu

Ciekawość to pierwszy stopień… na Marsa. Co? Myśleliście, że zignorujemy takie “epokowe” wydarzenie, które tylko o parę dekad spóźniło się za wizjami autorów fantastyki-naukowej?

Darujemy wam za to wszelkie komentarze dotyczące Igrzysk, jaki koń każdy widzi. Więcej czasu poświęcimy za to tematom ważkim, a także temu czym żyje polska branża gier w sezonie ogórkowym.

W tym tygodniu gramy w to samo co tydzień temu, czyli przede wszystkim The Secret World i DiRT Showdown. Ostatnio mówiliśmy tylko o pierwszych wrażeniach, teraz naprawdę wglębiamy się w tajemniczy świat rządzony przez masonów, templariuszy i kolesi udających smoki. Gdzieś tam wciśniemy kilka słów o minigierce na Vitę - Puddle.

Zapraszamy do słuchania i komentowania!

Ściągnij dwieście dwudziesty odcinek podcastu

Pracujący weekend, nie ma opalania się.

W tym tygodniu rozmawiamy o The Secret World i grach z bardzo rzadko spotykanego gatunku - alternatywna rzeczywistość, którego angielska nazwa to alternate reality game. The Secret World to MMORPG przesiąknięte spiskowymi teoriami dziejów, wolnomularzami, protokołami mędrców Syjonu, templariuszami, przedwiecznymi i wszystkim tym, czym żyje literatura fantastyczna i horror. Nie spodziewajcie się recenzji, nasze wrażenia opieramy na kilku godzinach zabawy podczas darmowego weekendu.

Jeśli chodzi o ARG to zaciekawionych odsyłam do wikipedii, gdzie znajdziecie więcej na temat wspomnianych w podkaście Nokia Game i Majestic.

Kącik “W co ostatnie grałeś?” dopełnimy konkludującą rozmową o Spec Ops: The Line oraz wrażeniami z gry w DiRT Showdown (dobra arkadówka, ale z WRC nie ma nic wspólnego) i ni to skradanki, ni strzelanki Sniper Elite V2.

Po przerwie wraca kącik kulturalny. Rozmawiamy o dwóch albumach muzycznych: Weather Systems zespołu Anathema oraz Gossamer od Passion Pit, serialu Black Mirror oraz książce Krzysztofa Piskorskiego Zadra.

Zapraszamy do słuchania i komentowania!

Ściągnij dwieście dziewiętnasty odcinek podcastu

Pustka w głowie, a wypadałoby coś mądrego napisać. Widać sezon ogórkowy można mieć też pod płatem czołowym. Na razie przeżywam porażkę Isiasisiasi Radwańskiej w pierwszej rundzie finału Tenisa niewiast. Niby nic nowego, faworyci z białym orzełkiem na piersi zwykle nie zdobywali medali na igrzyskach i naszą dumę budowały czarne konie. Na razie czarna jest rozpacz co się rozlewa jak delta Nilu. Żyję także wrażeniem jaki pozostawił na mnie The Dark Knight (po raz kolejny zresztą). Naszła mnie ochota na odświeżenie sobie pamięci i przyznam, że Nolan po zrobieniu swojego Opus magnum powinien odwiesić cokolwiek tam reżyserzy odwieszają na kołek i przejść na wcześniejszą emeryturę (i do historii) jako geniusz kinematografii. “Mroczny rycerz powstaje” nie jest zły, ale to właściwie inna liga, trochę już o tym było w 217, więc nie będę przynudzał.

Od jakiś dwudziestu minut w kółko słucham Justice - Genesis i tylko czekam, aż dostanę rozdwojenia jaźni, co pozwoli mi wczuć się w klimaty mesmerycznego Dubaju, widzianego oczami kapitana Walkera. Wracamy do rozmowy o Spec Ops: The Line mogąc się tym razem skoncentrować na kilku elementach, które sprawiają, że pod tą niby zwyczajną trzecioosbową strzelanką jest ukryte dno.

Wyciągamy z lodóweczki kotlecika. W cyklu Niekończąca się opowieść, po raz kolejny porozmawiamy o nowych zakończeniach Mass Effect 3, tym razem koncentrując się na światełku w tunelu. Ostrzegamy, będą spoilery.

Oprócz tego pogadamy sobie o stanie mediów papierowych, telewizyjnych, internetowych, itd. Dobrowolnie zadeklarujemy gotowość płacenia za specjalne usługi związane z dystrybucją treści.  No i oczywiście, specjalnie dla osób bez odbiorników telewizyjnych i odciętych od świata, relacja z otwarcia Igrzysk 2012 w Londynie. (W podkaście ta część jest na samym początku).

Zapraszamy do słuchania i komentowania!

Ściągnij dwieście osiemnasty odcinek podcastu